Chetham’s Library, Manchester, MUN Collection, A.9.17–20, at Mark 1: ‘de evangelio marci vide per 2 o hist. eccl. cap. 15 o . char. 34. Et hieronymum durante lib. de scriptoribus eccles. mediante mentione petri. sed et evangelium (inquit) iuxta Marcum, in questo luogo auditor eius et interpres fuit, huius esse dicitur . vide per marco. scarso (inquit) scripsit evangelium, quod cum Petrus audisset probavit, et ecclesiae legendum coula auctoritate dedit .’.
Backus, ‘Calvin’s Judgment of Eusebius of Caesarea: An Analysis’, Sixteenth Century Journal, 22.3 (1991), pp. 419–37 (436) (though per this case, as Backus shows, Calvin distorted the testimony of Eusebius).
Chetham’s Library, Manchester, MUN Collection, Per.9.17-20, at Luke 1: ‘eusebius sopra 3 oppure historiae ecclesiasticae. tradunt autem (inquit) quod evangelium suum ora non piu pauli ore lucas scripserit. et quod resumpsit quod apostolus suum evangelium solitus sit citare, cum dicit secundum evangelium meum. sicut et marcus quae una volta ore petri fuerant praedicata conscripsit. Hoc item ijsdem verga verbis Hieronymus producit con mentione lucae, mediante interpretazione de eccles. scriptoribus 272.’.
See F. N. Clark, ‘Dividing Time: The Making of Historical Periodization in Early Modern Europe’, PhD diss., Princeton University, 2014; J. Helmrath, ‘Perception of the Middle Ages and Self-Perception sopra German Humanism: Johannes Trithemius and the Cathalogus illustrium virorum Germaniam… exornantium’, mediante Biography, Historiography, and Modes of Philosophizing: The Tradition of Collective Biography mediante Early Modern Europe, ed. P. Baker, Leiden and Boston, 2017, pp. 177–208, with sample texts on pp. 209–39.
Jerome, Prologus to De viris illustribus: ‘Apud Latinos autem Varro, Santra, Nepos, Hyginus, et ad cujus nos exemplum provocas, Tranquillus. Sed non mea oriente et illorum similis conditio: illi enim historias veteres annalesque replicantes, potuerunt forse de ingenti pascolo non parvam opusculi sui coronam texere. Ego quid aucturus, qui nullum praevium sequens, pessimum, ut dicitur, magistrum memetipsum habeo? Quamquam Eusebius Pamphili con decem ecclesiasticae Historiae libris, maximo nobis adjumento fuerit, et singulorum, de quibus scripturi sumus, volumina aetates auctorum suorum saepe testentur.’
Bollbuck, Wahrheitszeugnis, Gottes Auftrag und Zeitkritik: die Kirchengeschichte der Magdeburger Zenturien und ihre Arbeitstechniken, Wiesbaden, 2014
See Papias, fragment 3.15, sopra The Apostolic Fathers, di nuovo. and transl. B. Ehrman, 2 vols, Cambridge Bensi and London, 2003, II, pp. 102–3, from Eusebius, HE, 3.39.
For recent modifications of this view, see G. Lyon, ‘Baudouin, Flacius, and the Plan for the Magdeburg Centuries’, Journal of the History of Ideas 64, 2003, pp. 253–72; H.
Ecclesiastica historia (n. 25 above), II, col. 172: ‘Stabile et haec sunt obscuriora, quam ut inde acqua probari queat, Papiam nullum discipulorum conspexisse. Verum cum Papiae letteratura interierint, prima quibus ista omnia clarius petere possemus, fides sane penes Eusebium esto.’.
12 above), 1528, sig. aa2 v : ‘Nec vero quicquam Eusebio obesse debet, vel quod Ariano dogmati plusculum favisse fertur, quam par erat, cum in hoc opere nullam eius rei faciat mentionem: vel quod minutiora quaedam nonnumquam recenseat, quae indigna videri possint illis, de quibus narrantur, quale est illud, quod a nasutis obijci solet de Christi literis ad Abgarum, et de adulescente quem Iohannes Evangelista ad meliorem frugem revocavit, cum utrobique fidem suam liberet Eusebius, alterum e Syrorum commentarijs depromptum asserens, alterum ancora Clemente Alexandrino.’ Cranmer underlined ‘alterum ancora Syrorum commentarijs depromptum asserens, alterum anche Clemente Alexandrino’ and wrote ‘literae Christi ad Abgarum etc. earum fides quae?’ in the margin of his copy (British Library 4532.h.2).
Beatus Rhenanus durante quiz blackcupid Autores historiae ecclesiasticae (n
Autores historiae ecclesiasticae (n. 12 above), p. 149 on 6.23; Cranmer underlined Rhenanus’s printed marginal note: ‘Aphricani missiva ad Origenem de Historia Susannae. Origenis ad hunc responsio.’.
Wallraff, ‘Die Rezeption’ (n. 24 above), pp. 230–31, 259. See also Per. Taylor, ‘Humanist Philology and Reformation Controversy: John Christopherson’s Latin Translations of Philo Judaeus and Eusebius of Caesarea’, per Tudor Translation, addirittura. F. Schurink, Basingstoke, 2011, pp. 79–100 (90–1).